Ons wekelijks bezoekje aan de rommelmarkt levert af en toe nog een pareltje op. Wij kenden hem niet, maar mits wat opzoekwerk, kwamen we te weten dat Vic Barell eigenlijk Louis De Haes heette en in 1921 in Hemiksem werd geboren.  Amper 16 zat hij al in zijn eerste bandje als trompettist. Zo slaagde hij er ook in om in binnen-en buitenland in big bands te spelen   en onder meer op te treden samen met Henri Salvador. Nadien zou hij ook samenwerken met Gaston Bogaerts van Los Chacachas, die een internationale hit zouden scoren met ‘Eso es el amor’ (1958). In die periode maakte De Haes kennis met Francis Bay die hem inlijfde bij zijn orkest. Maar De Haes nam ook instrumentale soloplaten op voor het Ronnex-label, waaronder ‘The Sheikh of Araby’, in 1960, als Vic Barell. Jammer genoeg overleed hij al in 1970, amper 49 jaar.

In deze kolommen hadden we het onlangs over de Antwerpse trompettist Vic Barell (of Louis De Haes), waarop een luisteraar ons vroeg of we ook Al Verlane (1921-1991) nog kennen. En of! In ons archief vonden we zelfs nog een plaatje van hem ‘Bon Appétit’, uit 1962. Al Verlane heette eigenlijk Alfons Verlackt en maakte in de jaren ’50 en ’60 furore als drummer, zanger, orkestleider én eigenaar van dancing ‘Villa Montebello’ in Kontich, waar hij met zijn band Villa Montebello Orchestra opzwepende Latijns-Amerikaanse nummers speelde. Die naam was zelfs zo populair dat hij zijn eigen platenlabel oprichtte, ‘Montebello’. In 1959 nam Verlane deel aan de voorselecties van het Eurovisiesongfestival, maar niet hij maar Bob Benny werd naar Cannes gestuurd met ‘Hou toch van mij’. Verlane dook in 1961 ook op als begeleidend orkest van de Surinaamse zanger Ping Ping, die een Europese hit scoorde met ‘Sucu Sucu’. Maar het allergrootste succes voor Al Verlane kwam er in 1972 toen hij voor zijn schoonzoon Francisco Gómez ‘Taka Takata’ schreef.  Nog dit: Al Verlane was de grootoom van actrice Tine Embrechts. Of om het met een oud spreekwoord te zeggen: de artistieke appel valt niet ver van de boom.